Gałka muszkatołowa.

Jak już się dowiedzieliście lubimy oglądać mecze siatkówki i kibicować drużynie z  Bydgoszczy. Jednak mamy też inne zainteresowania. Lubimy oglądać wywiady ze skoczkami narciarskimi (szczególnie z Piotrem Żyłą :D), słuchać muzyki, wygłupiać się. Pomimo tego, że to nas łączy, mamy tak wiele różnorakich zainteresowań i tak się od siebie różnimy, że w sumie nie wiem jak to się stało, że się lubimy. Co do zainteresowań Karci to wiem, że wiecznie jest na stronach o siatkówce takich jak np. plusliga.pl :) , czyta książki (najczęściej Stephena Kinga, a ostatnio autobiografię Raula Lozano) i słucha różnorodnej muzyki (rockowej chyba ostatnio najwięcej). Przejdźmy teraz do nudnej części, czyli mnie. Co do moich zainteresowań lubię rysować.Chcę to nadal rozwijać, więc idę do szkoły plastycznej. Szkoda, że Karcia ze mną nie idzie. Ona wybiera się do liceum na mat-fiz. Jako, że lubię i w miarę możliwości umiem rysować i malować, co jakiś czas będzie o tym nocia na naszym blogu. Na początek fotki prac, które mam oddać niedługo do przyszłej szkoły:

Ogólnie postaramy się też wzbogacić blog o filmiki , ale to w późniejszym czasie. Wróćmy do opisu naszych zainteresowań. Nie wiem dlaczego, ale jako całość lubimy pomagać innym. Wspierać kiedy ktoś ma problemy, pocieszać itp. Zwykle są to ludzie nam obcy, którzy znaleźli nas na forach albo byli podesłani przez nasze koleżanki i kolegów. Co najlepsze, te rozmowy z nami ponoć pomagają.  Cieszy nas to bardzo. Wiecie może coś o wolontariacie w woj. kujawsko-pomorskim? Na razie zastanawiamy się w jakiej dziedzinie dokładnie chciałybyśmy pomagać.

W związku z upływającym czasem - niedługo wakacje, a za pasem egzamin gimnazjalny (zaczyna się już we wtorek). Jak wiadomo, nikt się nim nie przejmuje (poza Karoliną).

Teraz o siatkówce. Delecta Bydgoszcz przegrała we wtorek i środę z Tytanem AZS Częstochowa, oba mecze 3:2 dla Czewy. Mamy nadzieję, że nasi dadzą radę i na piąty mecz wrócą do Bydgoszczy. Jutro i pojutrze będziemy mooocno trzymały kciuki. Wierzymy w Was chłopcy! Ostatnio nawet nie czytałyśmy żadnych artykułów o ostatnich meczach, bo już mamy dość tych wszystkich komentarzy 'prawdziwych kibiców' -.- My wyznajemy zasadę 'Dumni po zwycięstwie, wierni po porażce' i zawsze będziemy za naszą ulubioną drużyną.

To chyba koniec tej jakże nudnej i bezsensownej noci. Dodam tylko, że obie jesteśmy przeziębione także nic lepszego wyjść nie mogło. 

Zuza

'Ni w 5, ni w 9 '

We wtorek wybrałyśmy się na mecz Delecta Bydgoszcz - AZS Politechnika Warszawska.

                                         Łuczniczka ;D

 Na Łuczniczkę dotarłyśmy około godziny 17:30 i zajęłyśmy swoje miejsca w sektorze 16. Zaczęłyśmy podziwiać rozgrzewkę (Zuza starała się rozeznać w tym kto jest kim i trzeba przyznać, że bardzo dobrze jej szło, bo pod koniec meczu znała już prawie wszystkich siatkarzy :D - Karolina).

 

Przed meczem zostały wręczone złote medale naszemu zespołowi Młodej Ligi za Mistrzostwo Polski (w finale wygrali ze Skrą Bełchatów po złotym secie :D), dostali też puchar i 20 tysięcy złotych. Kiedyś oni będą stanowić o sile Delecty Bydgoszcz, już powoli się tak dzieje,

 

Fisiel! *.*

Jak to my, przez cały mecz zachwycałyśmy się siatkarzami (żeby nie było - ich umiejętnościami ^^),podziwiałyśmy grę i po prostu dobrze się bawiłyśmy. Po raz drugi pokonaliśmy drużynę z Warszawy 3:0. Emocji może nie było tak dużo jak w opisanym w poprzednim poście meczu z Rzeszowem, ale dobra gra naszego zespołu zawsze cieszy. Wrona piękne blokował i zagrywał, Antiga, jak to on, znów zagrał super i zgarnął statuetkę MVP meczu, a Masny świetnie rozgrywał. Zastanawiałyśmy się jak spisze się Olenderek i musimy przyznać, że bardzo dobrze zastąpił Wojtaszka na pozycji libero.  

                         Zuza z lewej strony, Karolina z prawej ;D

    szkoda, że nie nagrałyśmy jak tańczyli tam w tym kwadracie ;c

Po meczu nadszedł czas na łaszenie (jak to ujęła Zuza) się do zawodników o autografy. Zobaczyłyśmy, że Antiga się do nas zbliża. Yay! (nasz wspólny okrzyk radości na jego widok ;D) Myślałyśmy, że dostaniemy autografy. Czekałyśmy ze zniecierpliwieniem z przygotowanymi zdjęciami do podpisu, aż przyjdzie nasza kolej. Co się okazało? Antiga dał jeden autograf i zrobił 2 zdjęcia, po czym zwiał w pięknym stylu. Już po raz drugi... Jak to się mówi 'do trzech razy sztuka', tak bardzo go lubimy, że wybaczamy. W końcu to też człowiek, tym bardziej, że pewnie zmęczony po meczu ;) To chyba jedyny siatkarz, który podszedł do kibiców. Z drugiej strony hali do siatkarzy podchodzili kibice na boisku. My nie mogłyśmy wejść bo wredni ochroniarze nie chcieli nas wpuścić i chyba mieli z tego niezły ubaw. Teksty typu 'Chcecie autografy? Weźcie od mojego kolegi (miał na myśli drugiego ochroniarza)' albo 'Nie za zimno ci w tych trampkach? Przecież nie ma jeszcze wiosny (wtf!? jak to nie ma jeszcze wiosny? o.O chyba jesteśmy źle poinformowane...)' wcale nas nie bawią. Po jakimś czasie wkurzone i posmutniałe postanowiłyśmy iść z drugiej strony hali. W połowie drogi się rozmyśliłyśmy, tracąc już wszelką nadzieję na cokolwiek (jak dramatycznie to brzmi xd). Zauważyłyśmy, że ochroniarze już poszli, więc wbiłyśmy na boisko (Karcia na początku nie chciała 'bo nie wolno', ale jakoś się udało - Zuza). Zauważyłyśmy, że Gradowski rozdaje autografy, podeszłyśmy i też je dostałyśmy (nie mogłam otworzyć markera, bo trzymałam aparat, zdjęcia i kartki do podpisów oraz torbę i trochę głupio wyszło, bo musiał sam go sobie otwierać ;d - Karolina).
Udało nam się zdobyć również autograf od Wojtka Jurkiewicza (bardzo miły siatkarz, kiedy podziękowałam za podpis to odpowiedział 'również dziękuję', poza tym ma fajnego brata i tak jak w przypadku Andrzeja Wrony również kocham akcje przez środek w jego wykonaniu ^^ - Karolina). 
Natomiast, gdy Karcia brała Autograf od Nowaka ja wyrwałam jej wręcz zeszyt, bo zobaczyłam Konarskiego idącego w naszą stronę. Niestety przyszedł, by zobaczyć jakieś nagrania z meczu, bądź coś 'w tym stylu'. Na Andrzeja Wronę też nie było co liczyć, bo udzielał wywiadu baaardzo długo - Zuza. 
Marcinowi Nowakowi zawdzięczamy tytuł tej notki. Jego numer na koszulce to 5, a kiedy powiedziałam, że jest taki trochę niewymiarowy (chodziło mi o to, że strasznie wysoki, bo wyróżniał się wzrostem nawet wśród siatkarzy) to Zuza stwierdziła, że 'Ni w 5, ni w 9'. Taki tam sucharek, a śmiejemy się z tego już piąty dzień :D - Karolina. 

Tak zabijałyśmy czas w drodze powrotnej do domu (;  (mamy do Bydgoszcz dość daleko, ok.120km)

We wtorek rozpoczynamy walkę o piąte miejsce z Tytanem AZS Częstochowa!

Do napisania!

Zuza&Karolina